خود سانسوري از دست جزم انديشان و متعصبان هنري

هموطنان و دوستان گرامي هنر دوست و اهل هنر : مطلب آقاي چايچي مرحوم رو ديدم .بايد عرض كنم مطالب بسياري هست كه از فرط شدت تعصب و جزم انديشي برخي اهالي هنر نه تنها من بلكه كساني نظير استاد كسايي يا استاد سپنتا يا استاد تجويدي هم ترجيح مي دادند و مي دهند كه بازگو نكنند.نه راجع به مرحوم چايچي كه در فن نجاري استاد بودندبلكه راجع به خيلي كساني كه اكنون جايگاهي دارند در هنر.مشكاتيان هميشه به من مي گفت ما مردم حافظه ي تاريخي و سياسي و عاطفي نداريم.متاسفانه بايد اعتراف كنم راست مي گفت كافيه يه نگاه به سال هاي پيشين بياندازيم از هر نظر كه بنگريم و از هر زاويه ميبينيم فقط انسان هاي اندكي بودند كه از اين صفت مبرا بودند و هم آنان هستند كه آينده ي فرهنگي ما را رقم مي زنند.نگاهي به تاريخ هر از چندي خالي از لطف نيست( همراه صد درد و دريغ).